Swing Soiree

dinsdag 19 januari 2016

“Nat King Cole! Die songs klinken ogenschijnlijk simpel, maar je kan als muzikant daarmee flink op je bek gaan!” Deze melomane beschouwing mocht ik incasseren toen ik onze geluidsman Floren toevertrouwde dat ik ‘Swing Soirée’ blindweg, zonder één noot van hen te hebben gehoord, had geboekt voor de nieuwjaarsreceptie.

Het begon allemaal toen Tijn, onze gedreven pianostemmer, op een dag zijn nieuwe jazzgitaar kwam demonstreren. Het instrument werd in Japan door de firma Ibanez volledig volgens Tijn’s nauwgezette instructies gebouwd en had een extra bassnaar… Hierdoor kon hij én akkoorden én baslijnen tegelijkertijd spelen, wat een volle orkestrale klank voortbracht. Allerbelangrijkste was dat hij nu over een degelijk, persoonlijk instrument beschikte dat hij – in tegenstelling met een piano – overal kon meenemen om te spelen. Want optreden was zijn grote ambitie.

Bij elke nieuwe pianostembeurt werd ik uitgebreid op de hoogte gehouden van Tijn’s artistieke evolutie en toen de naam ‘Swing Soirée’ viel, werd die meteen in de nieuwe agenda neergepend.

Toen de cava, hapjes en president’s speech al wat waren verteerd, betrad een stijlvol gekleed kwartet ons kleine podium. En van bij de eerste maten voelde je dat de composities van Nat King Cole alle eer werden aangedaan. De zangeres Margot had een heerlijke stem, vol ingehouden emotie en vocale beheersing. En wat een aanstekelijk swingende band stond haar daarin bij!

Na het laatste bisnummer van ‘Swing Soirée’ zocht het laaiend enthousiast publiek gretig zijn toevlucht in verfrissende sponsorbrouwsels om weer ietwat bij zijn positieven te komen.

Veel lovende reacties voor deze erg sympathieke band. En een bijzonder gezellige ‘Black Cat’ avond waarmee het nieuwe concertjaar van start ging.